...

Dwadzieścia trzy lata
pierwszy raz poczułem przykrość
gdy ktoś świadomie udawał, że nie istnieję

Kwestia szczęścia

Nie ma szczęścia, istnieją tylko tymczasowe odroczenia
od codzienności i znajomości tego co nas czeka
pyszni, uważają się za spełnionych, bezwstydnie kroczą jak ślepi
byle do przodu, bez pomysłów, bez refleksji
podłapali okazję i wrzeszczą na obcych, upewniając się, czy wszyscy widzą
dobrze, musimy opierać się wspomnieniu przeszłości i przeczuciu przyszłości
rozważam wszystko w skali kosmosu
zwykłe parzenie herbaty staje się nadzwyczajnym aktem heroizmu
podanie dłoni potrzebującemu żartobliwym pstryknięciem w nos Bezmiarowi
pocałunek obrzydliwym obowiązkiem wobec natury
tragizm w wydawaniu drobnych, przeżuwaniu mięsa, pornografii
ciężka praca, polegająca na przerzucaniu przez dziesięć godzin węgla
to krótki porządek w niestabilności