Bariera

Gdy byłem tym młodszym
śmiałem się ze starców w oknach
teraz widzę ich od strony zgarbionych pleców
jak z każdym dniem unikają
uchylają się od obowiązku opierania o parapet
przyglądania dynamicznym zmianom
zepchnięci z torów
nie mogą i nie chcą, ale muszą
stać i tęsknić za nami,
oddziela ich okno
od życia odpycha kolejna bariera

Czekam na odroczenie

Pracuję i piszę na kolanie
szybko, niechlujnie
gdy skończą pracę
wrócą do domu i będą sprawdzać
co stworzyłem, na ile się przydałem
jak ważny jestem dla Większości
codziennie przed swoim etatem
wydają na mnie wyrok śmierci
mogę tylko liczyć na ich łaskę i
odroczenie kary o kilka dni
miesięcy
lat