wciąż zadaję sobie pytanie
dlaczego nie śnię o prostocie?
przeżytej z innymi
formułowaniu oczywistych zdań, myśli, relacji
pogodzony z biologią, polityką i pogodą
nie potrafię uczestniczyć w zbiorowej zgodzie sumienia
dlaczego znajduję problemy w sprawach nieistotnych
pozostawionych bez znaczenia
i odpowiedzi
uzasadniam drobiazgi
gdzieś musi być analogia
dla mojego oblicza
zastanawiam się czy kiedyś ją znajdę
mam dość czasu czy odwlekam nieuniknione?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz