Wysypisko

Na wysypisku ludzi znalazłem
smutne historie, szczątki marzeń
niewinność dzieciństwa
błahe miłostki
niezrównoważone pomysły
głębokie filozofie
odważnych bohaterów
nieszczęścia tego świata
wszystkie pretensje i roszczenia
nieukierunkowany ból
rozczłonkowaną radość
zalatującą próżność
kobietę która kochała
jednego co szukał odpowiedzi w gwiazdach i liczbach
stonowanego epikurejczyka
płochliwego młodziaka
zmanierowane zasady
to wszystko wymieszane
dawno bez świeżości
błąkam się po tym wysypisku
grzebię w ludzkich odpadkach
w poszukiwaniu perspektyw